boottocht

Boottocht!!!

Ach ik was om 5:00 al wakker dus verslapen kon niet meer :-) Stukje naar de afgesproken plek gelopen. Toch fijn n zaklamp op je telefoon :-) want lampen zijn er haast niet. Het viel me op hoeveel mensen al op de been waren en dan is het nog maar 5:45.

Onze gids Tom was ook optijd. Dat weet je hier nooit. Kmen eerder te laat dan te vroeg. Maar wij gingen voor de zonsopgang, daarom moesten we al zo vroeg vertrekken.

Dus in een soort van kano boot, grotere variant met een motertje erbij gingen we op avondtuur.

Tom vertelde dat er de laatste 10 jaar zoveel gevist word op het Vicoria meer dat er haast geen grote vissen meer zijn. Ze vissen zelfs nu met muskieten netten dus je snapt ,al het kleine spul en zelfs eitjes worden omhoog gevist waardoor de populatie niet verder kan groeien.

We hebben verschillende vissers gezien die van 8 u savonds tot 8 u sochtends aan het vissen zijn en nog haast niks hebben gevangen. Dus het leven van de vissers is een hard bestaan....

Ons pap had ook zn hengel meegenomen, maar het enige waar hij beet had was dat hij vast zat in de bodum en een keer vast aan de boom....ach we hadden beet :-)

Tom heeft veel verstand van vogels en dat vind ons pap ook geweldig dus hebben we veel soorten gezien. de mooiste was een klein ijsvogeltje ,die zelfs bij ons op de stok van de boot kwam zitten. Misscien dat ik er een foto bij kan plaatsen,maar heb hem nog niet kunnen bewerken dus misschien is het te ver weg.

En daar zijn ze...De Hippo's 4 grote en een baby in het midden. Laat ik nu net een filmpje hebben gezien dat twee kerels er te dichtbij kwamen en dat die nijlpaard er klaar mee was en hun in de boot achtervolgde... Nou als dat ons gebeurd dan leggen wij het af want ons motertje gaat veel te langzaam. Maar Tom wist ons te vertellen dat deze nijlpaarden gewend zijn aan mensen en zolang je ze met rust laat , oleren ze je wel. Ook als ze dus een baby hebben. want wij zaten er nog geen 10 meter vandaan... Moet toegeven dat mijn hartje wel even wat sneller klopte. maar ze bleven rustig.

Daarna weer verder gevaren en veel mooie andere dingen gezien. Dan zie je ook hoe Kenia echt is. S'ochtends vroeg de mensen die zich staan te wassen in het meer...of de afwas doen, kleren wassen. Dat is Kenia..... mensen met grote manden op hun hoofd en die naar het water lopen, of grote kannen op hun hoofd om water mee terug te nemen...

I just want my eyes could make photos!!!

Om 9:30 waren we weer terug.... ik denk dat we vandaag wel ff een tukkie gaan doen.

Nog maar een paar dagen hier.... ga met gemixte gevoelens naar huis, Afscheid nemen van iedereen hier...maar we nemen geen afscheid, we zeggen gewooon tot snel weer!!!

maar wel lekker naar mijn schatjes en mijn eigen bed en toch op een andere manier meer rust, nou kwa slapen dan :-) want zogauw ik thuis ben houden die twee draken van ons mij wel weer aan de draai....

Succes mopje Bess vanmiddag bij de tandarts. ik denk aan je!!

Savonds zijn we uitgenodigd bij George en Doreen. George is zn 6 jaar geleden in Nederland geweest, en daar hebben wij hem ook leren kennen. Ik was toen net zwanger van Bess en bij mijn tweede echo was George bij mijn ouders thuis. Dus hij had de echo eerder gezien dan Freek.... Dus nu was het erg leuk dat wij in zijn huisje uitgenodigd w caren. Dat is een echt keniaans huisje, oh wat klein en bloed heet. Maar de deur kon niet echt open vanwege de muggen en onze kleine boef was ook mee. Op het menu stond echt Keniaans eten... Grote bak met rijst ( jakkie) en ugali (dat is een grote deegbal, met geen smaak) skumawiki dat lijkt op spinazie combi andijvie, een stoofpotje en salade en lekkere verse Tilapia vis.... dat lusten we weer wel :-) gezellie avond en ook leuk voor Freek en Thelma want George woont gewoon drie huizen terug...zonder dat ze het van elkaar wisten zijn het buren. Dus we hadden een hele gezellige traditionele keniaanse avond.

nu lekker slapen en een dikke knuffel